Убава Албанка се омажила за Душко од Голија на 15 години: Родила 5 ќерки, живееле со години без вода и бања

Клодијана, Албанка, имала само 15 години кога се омажила за Душко од Голија, кој тогаш имал 37 години. Во меѓувреме, родила 5 ќерки, а добиле и нова куќа.

Клодијана и Душко Мараш уживаат во љубовта и хармоничниот брак веќе 11 години. Тие имаат пет ќерки и живеат во селото Гошево во Голија, каде што условите за живот се сурови, особено во зима. Децата имаат повеќе од 13 км до училиште во еден правец, но и покрај сè - тие се насмеани и среќни.

Оваа млада Албанка се заљубила во Србин, нивната љубовна приказна започнала на необичен начин во Албанија, а оваа храбра жена истакнува дека не се покајала за својата одлука ниту една секунда.

„Мојата кума дојде во моето село да ме посети со нејзиниот кум, и така се запознавме на 6 март 2013 година, а се венчавме на 28 април истата година. Јас тогаш имав 15 години, а Душко имаше 37. Денес е многу тешко да се најде личност со која ќе ги споделите и доброто и лошото, со која ќе создадете семејство“, рече Клодијана.

Албанката и Србинот имаат пет ќерки

Како што рече Клодијана, возраста, другата земја, религијата, различната култура и обичаи не и биле пречки.

„Јас сум католик од Албанија, се плашев како ќе изгледа сè кога дојдов во Србија. На почетокот беше борба, дури и не го разбирав јазикот, сè ми беше ново. Но, добро, се чини дека Бог интервенираше и сè испадна како што треба. Заедно сме 11 години и секогаш сме тука еден за друг.“

Сега имаат пет ќерки, и иако растат во тешки услови, бидејќи Голија знае да биде многу сурова во зима, а живата на термометарот оди во длабок минус, никоја од нив не се жали. А до училиштето има повеќе од 13 км во еден правец.

„Најстарата ќерка има 10 години, а најмладата година и пол. Се снаоѓаме како што знаеме“, вели Клодијана со насмевка.

Ја прифатиле како биолошко дете

Кога се согласила да се омажи, знаела дека финансиската состојба на Душко не е најдобра.

„Знаев сè, но ако сме добри луѓе, сè ќе се среди. Бескорисно е ако имаш сè, а немаш љубов. Ако нема хармонија во семејството, сè друго е безвредно.“

Кога се преселила во домот на Душко, таа нагласува дека неговото семејство ја прифатило како свое дете.

„Моите снаи, никогаш не можам да го заборавам тоа, плачеа од среќа кога дојдов. Ме гледаа не како снаа, туку како свое дете, а јас навистина бев мало девојче. Кога се породив за прв пат, бев млада и неискусна, многу ме најдоа, ми помогнаа и излегоа да ме пречекаат.“

И двете се многу вредни и се обидуваат да им обезбедат на своите деца најдобра можна иднина.

„Најчесто сум дома со децата, му помагам на сопругот со работата на нива колку што можам. Душко се занимава со земјоделство, работеше и со дрва, каде и да го викаат, оди да помогне“, објаснува тој.

Живееле без бања и вода

До неодамна живееле во стара куќа што им припаѓала на нивниот свекор и свекрва, во која немало ниту вода ниту бања.

„За жал, не ги запознав. Таа куќа е во трошна состојба, многу стара, но се боревме заедно. Решивме да изградиме нешто свое. Мојата Радица, ќерка на золвата нè одведе во хуманитарната организација „Срби за Срби“. Верував дека добрите луѓе ќе ни помогнат, а потоа нашата драга Драгана Мирковиќ се вклучи во сè. Успеавме да ја изградиме втората плоча, а потоа пристигна пејачката и многу ни помогна со нејзините пријатели и за седум месеци сè е завршено“.