Дали е добро тинејџерите да бидат пријатели со родителите?

Периодот на тинејџерство е време исполнето со предизвици, нови искуства и трагање по сопствен идентитет. Во оваа фаза, довербата меѓу децата и родителите игра клучна улога за нивниот здрав развој. 

Но, се поставува прашањето – дали е добро тинејџерите да бидат пријатели со своите родители?

Многу психолози сметаат дека блискиот и отворен однос може да им помогне на младите полесно да се справат со притисоците од училиштето, друштвото и првите љубовни искуства. 

Кога тинејџерите имаат чувство дека можат да се доверат без страв од осуда, полесно зборуваат за проблемите и бараат совет. Тоа не значи дека родителот треба да ја изгуби улогата на авторитет, туку дека може да ја надгради со разбирање, емпатија и пријателски пристап.

Сепак, постои тенка линија. Ако родителот премногу инсистира да биде „другар“, може да се изгуби границата на дисциплината и почитувањето. Децата сепак имаат потреба од водство, јасни правила и структуриран дом. 

Најдобриот пристап е баланс – да се биде доволно близок за младите да се чувствуваат слободни да зборуваат, но и доволно цврст за да знаат дека постојат граници.

На крајот, пријателството меѓу тинејџерите и родителите не е само возможно, туку и пожелно – но треба да биде изградено врз доверба, искреност и почит. Тогаш и двете страни добиваат: тинејџерите сигурност и поддршка, а родителите поголема поврзаност со своите деца во еден од најважните периоди од нивниот живот.

Хаштаг/Freepik