Денес ти викнав: Мама во писмо ми откри како се чувствувала, секоја мајка ќе се пронајде во ова

Една мајка му напишала писмо на своето дете откако му се развикала, и речиси секоја мајка може да се поврзе со нејзините зборови.

Дајана Спалдинг е мајка и авторка на „Мајчински водич за станување мајка“. Во писмото што ѝ го посвети на својата ќерка, таа одлучи да објасни како се чувствувала, зошто се вознемирила, но и зошто е можно да сакаш некого и да му се лутиш во исто време! Го пренесуваме во целост.

Здраво малечка,

Денес бев премногу груба. Имаше некои тешки моменти и ми беше тешко да се справам со нив. Со часови го гледав часовникот и посакував да се движи побрзо, но во моментот кога дојде време за спиење и сите се смиривте, веднаш ме преплави вина и тага.

Денес ти викнав.

Брзо се смирив, но сепак викав, и за тоа ми е жал. Ти си дете. Јас сум возрасна и треба да се справам со ова со повеќе трпение и грациозност.

Сè уште учам како да бидам мајка. Никогаш не сакам да се оправдувам - секој ден морам да се трудам најдобро што можам и да учам од моите грешки, но би сакала да го искористам овој момент и да ти објаснам зошто викав.

Кога ќе го изгубам трпението, кога не сум грациозна, скоро секогаш оди подлабоко од она за што сум вознемирена. И сакам да го знаеш тоа.

Викав затоа што бев загрижена.

Пред да станам твоја мајка, немав поим колку длабоко можам да сакам некого. Ти си целиот мој свет. Ти си мојата прва мисла наутро и последна навечер. Ти си голем дел од моето срце и моја работа е да те чувам безбедна. Понекогаш твоите постапки ме плашат - овој дел е тешко да се објасни. Мислам дека понекогаш кога не ме слушаш, се плашам дека нема да го послушаш мојот совет кога ќе бидеш постар и дека ќе направиш лош избор. Знам дека денешниот инцидент беше за играчки и оваа интензивна загриженост не звучи рационално, но мајчинската љубов е сè освен рационална. И затоа понекогаш викам.

Викав затоа што бев уморна

Грижата за тебе е моја најголема чест. Сакам да го знаеш тоа секој ден. Но, тоа е исто така многу тешка работа. Ти си многу мала личност, со многу потреби, а јас сум одговорна за сите нив. Не сум спиела добро со години и покрај сите мои напори за самопомош, сè уште не сум го надминала постојаниот замор.

Има денови кога сум едноставно уморна до срж. Воопшто не е твоја вина. И да бидам искрена, навистина не би променила ништо, но кога сум толку уморна, мојот мозок не работи како што треба. Брзо го губам трпението, наоѓам хумор во работите потешко и реагирам... понекогаш гласно како денес.

Викав затоа што бев под стрес

Да бидам родител е мојата најважна работа, но тоа не значи дека сè друго запира откако ќе станеш родител. Всушност, понекогаш се чувствувам како животот да се врти околу мене побрзо отколку што можам да го управувам. Има ужасни приказни на вестите, сметките треба да се платат, роковите на работа, другите членови на семејството се исто така тука, а куќата треба да се одржува. Се трудам толку многу да бидам присутна во моментот со тебе - тоа се моите најсреќни моменти на сите времиња, но понекогаш животните околности и работата едноставно ме спречуваат навистина да бидам тука, а кога се чувствувам под стрес, малите работи што ги правиш резултираат со тоа што реагирам на начин на кој поинаку не би реагирала.

Сепак, не сакам да го чувствуваш тој стрес. Мојата работа е да те заштитам од тоа.

Викав затоа што сум „само човек“.

Во моментов знам дека мислиш дека сум суперхерој. И додека се обидувам, вистината е дека сум само обична личност со чувства и недостатоци. Се трудам секој ден, но правам грешки секој ден. Сите го знаеме тоа, а и ти ќе го знаеш, до крајот на твојот живот. Значи, иако ми е жал што ти се развикав, не ми е жал што ја виде мојата помалку од совршена страна. Сакам да научиш дека грешките се нормални, па дури и добри.

Грешките ни помагаат да учиме за себе и ни помагаат да растеме. Денес направив грешка. Ти благодарам што ми помогна да научам нешто од неа и да „растем“ како личност.

Викав затоа што ме налути во еден момент.

Те сакам од се срце, но во тој момент денес бев лута на тебе. Но, тоа е работата - сосема е во ред да се чувствуваш лут на луѓето што ги сакаш. Поминуваме многу време заедно, би било невозможно да не се налутиш еден на друг! Тато и јас се лутиме еден на друг, но секогаш се сакаме. Исто е и со тебе. Понекогаш ќе се налутиме еден на друг. Понекогаш луѓето што ги сакаме најмногу нè прават да се чувствуваме најлути. Мојата работа е да ти помогнам да ги процесираш тие емоции, особено кога се големи. Важно е да знаеш дека луѓето можат да чувствуваат лутина и љубов во исто време. Во нашето семејство, љубовниот дел останува ист, без оглед на другите емоции.

Ќе те сакам секогаш и засекогаш, се повеќе и повеќе секој ден. Дури и кога викам. Те сакам!

Фото: Freepik.com
Извор: Yumama.mondo.rs