Тинејџерите и анксиозноста од успехот: Дали притисокот да се биде „најдобар“ станува преголем?

Во последните години, тинејџерите сè почесто се соочуваат со нов вид притисок – потребата да бидат најдобри во сè. Од оценки и натпревари, до изглед, спорт и активности, младите се чувствуваат како да мора да постигнуваат совршенство за да бидат прифатени и вреднувани.

Психолозите предупредуваат дека оваа „култура на перфекција“ често носи анксиозност, страв од неуспех и губење на уживањето во работите што некогаш им биле задоволство. Наместо учењето да биде процес на истражување, кај многу тинејџери се претвора во трка за што повисока оценка. Наместо спортот да биде релаксација, станува начин да се постигне статус или да се исполни туѓо очекување.

Притисокот најчесто доаѓа од три страни: од општеството кое бара брзи резултати, од социјалните мрежи кои создаваат илузија за „успешни совршени врсници“ и од семејството, кое понекогаш несвесно ги оптоварува младите со високи очекувања.

Резултатот? Многу тинејџери растат со чувство дека не смеат да згрешат. Дека мора да бидат „први“ за да вредат. Но, вистината е поинаква – здравото растење вклучува грешки, паѓање, учење и подигнување.

Експертите советуваат дека најдобриот начин родителите и наставниците да им помогнат на младите е да ги охрабрат да поставуваат реални цели и да ги ценат своите достигнувања, без разлика колку мали се тие. Тинејџерите треба да научат дека успехот е лична категорија, не натпревар.

Најважната лекција што треба да ја слушнат е дека нивната вредност не се мери во бројки, дипломи или лајкови — туку во тоа какви луѓе стануваат.