Јелена од Чачак му донираше дел од црниот дроб на својот син (12): Одеднаш доби дијагноза, а еве што беше најтешко

Јелена Трнавац од Чачак донираше дел од својот црн дроб на својот син Марко, кој беше подложен на трансплантација во Турција. Момчето сега е добро и се опоравува од операцијата.
Дванаесетгодишниот Марко од Чачак имаше успешна трансплантација на црн дроб во Турција пред околу пет и пол месеци, а донор на дел од црниот дроб беше неговата мајка, Јелена Трнавац. Овој прекрасен тандем го сподели своето искуство и борба во емисијата „Јутро“ на ТВ Прва, она што е најважно, имаше среќен крај.
Ненадејна дијагноза
„Марко беше здраво дете и одеднаш ја дознавме неговата дијагноза, што не е случај во сите случаи кога се прави трансплантација, има луѓе кои се борат со години и чекаат трансплантација, кај нас беше сосема спротивното. Одеднаш откривме дека има ретка генетска болест и дека единствениот можен начин да се излечи е трансплантација на црн дроб. Тоа е недостаток на некаков алфа-1 антитрипсин што доведе до цироза на црниот дроб, па единствената терапија за нас беше трансплантација“, ја започна приказната Јелена.
„Не знам дали е полошо да чекаш, да се лекуваш со години и да чекаш на тој момент за трансплантација каде што лекарите ќе го утврдат тоа, или кога одеднаш ќе дознаеш, и од здраво дете доаѓаш до моментот кога треба да направиш трансплантација на црн дроб. Дефинитивно беше шок за сите нас, за целата околина, но во тој момент кога ќе дознаеш, и ќе сфатиш дека постои решение за твојот проблем, делумно си среќен што постои решение бидејќи има многу болести за кои нема решение. Еве, повторно, имаше начин да се реши болеста на Марко.“
Каков беше целиот процес?
Дијагнозата на Марко му беше поставена во Тиршова, а како што раскажа Јелена, тие биле следени и водени од лекар кој се занимава со пациенти со трансплантација.
„Таа комуницира со странски фондови и е во соработка со нашиот Фонд, така стигнавме во Турција. Тој дел е обезбеден, другиот дел што не е обезбеден за тебе е поврзан со животот таму, не можеш ни да знаеш што те чека таму додека не стигнеш до таа приказна“.
Сега кога сè е завршено, мајката на Марко откри и што бил најтешкиот дел од целиот процес.
„Најважниот и најтешкиот дел, родителите се тие што прво се тестираат, се евидентираат, за да се види дали можат да бидат донори, ако не можат, тогаш некој од нивните роднини. Италија е многу построга во тој дел. Кој ќе биде донор одлучуваат нивните лекари врз основа на резултатите, во Турција или Италија, нашите лекари тука сè уште немаат можност да одлучуваат. Значи, таа постапка е сè додека не им се испрати тој ЦД, додека тие видат, пријават, одлучат, тоа е постапка што трае доста долго. Има долги листи на чекање, ние не сме единствените, тоа треба да се забрза, но фала му на Бога што комуникацијата воопшто постои. Тие лекари, кога го видоа нашиот ЦД, одлучија дека јас можам да бидам донор, а потоа отидовме во Турција, само кога ќе имате донор можете да одите на следната процедура“, рече таа.
Марко добро се опоравува по операцијата и сè уште не оди на училиште поради закрепнувањето, но како што истакна неговата мајка, на 13 ноември ќе поминат шест месеци од трансплантацијата и тогаш ќе може да се врати на своите вообичаени активности.
Фото: Принтскрин/ ТВ Прва
Извор: Yumama.mondo.rs
